De Survivalacademie wil bevlogenheid stimuleren in opvoeding, onderwijs, hulpverlening en bijzondere werksituaties, als antwoord op de verhoogde werklast. Dit willen we doen  door navorming, coaching en lezingen te organiseren rond bijzondere uitdagingen in opvoeding, onderwijs of hulpverlening. We nemen initiatieven zodat leerkrachten,  hulpverleners en ondersteuners hun taak op een bevlogen manier kunnen opnemen.

-Instaan voor de opvoeding of ondersteuning van een kind of jongere met specifieke noden

-Werken in een leefgroep met jongeren of volwassenen met probleemgedrag

-Voor een moeilijke klas staan als leerkracht

-Toxische of morele stress hebben in de zorg of in het onderwijs

- Hoge werkdruk in een maatwerkbedrijf of sociale werkplaats

In bovenstaande situaties  zit een rode draad.  Het heeft vaak iets van “overleven”. Bijzondere opvoedingssituaties en vraagstukken vragen veel energie en geven stress.

Chronische stress is ongezond en kan leiden tot burn-out.  Onze hersenen passen zich aan en we vallen terug op een meer primaire vorm van functioneren: een status van overleven en survival.

We leven tegenwoordig in een collectieve overlevingsmodus. Mensen hebben het nog moeilijk om gewoon te "leven" in een samenleving vol verwachtingen die instant moeten voldaan worden. Velen hebben het gevoel dat ze gewoon aan het "overleven" zijn. De Survivalacademie wil helpen om deze moeilijke situaties aan te kunnen en wil je leren om van de status " overleven" terug naar "leven" te gaan.

We willen dat leerkrachten en  hulpverleners "bevlogen" in hun vak staan.

Het accent van de Survivalacademie ligt op zelfzorg en bevlogenheid , of je nu kind bent, leerkracht, ouder, hulpverlener of directie. Op die manier is opzet van de Survivalacademie duidelijk, een leerschool om van "overleven" terug naar "leven" te gaan, een leerschool rond bevlogenheid en zelfzorg, met niet alleen handvatten voor onszelf maar ook concrete handleidingen rond kinderen met specifieke noden.

Hoe overleeft een professionele begeleider, een hulpverlener, een zorgcoördinator of een schooldirecteur?

Als hulpverlener of staflid wordt verwacht dat je de kennis bezit om mensen (ouders, leerkrachten, opvoeders,…) te coachen in hun pedagogische opdracht. Je moet echter rekening houden met verschillende partijen en hun belangen: het belang van het kind, de belangen van de ouders, de draagkracht van de begeleider, de leerkracht of het team, het belang van de organisatie. Het is hard werken en het vraagt massa’s energie. Zelfzorg komt vaak op de laatste plaats. Je wil het meestal niet toegeven maar soms is het kwestie van overleven.

Hoe overleeft een leerkracht?

Kinderen met een diagnose of bepaalde problematiek hebben vaak een specifieke handleiding nodig. Zo kunnen ze benaderd worden op een manier die aansluit bij hun ondersteuningsbehoeftes. Deze benadering vraagt vaak heel veel energie. De combinatie van de pedagogische en didactische opdrachten is voor een leerkracht dan ook niet van de poes. Zeker niet als je moet staan voor een complexe klasgroep met combinatie van veel kinderen met bijzondere ondersteuningsbehoeftes. Soms is het voor een leerkracht kwestie van emotioneel overleven, ondanks de enorme inzet die meestal het vertrekpunt is. We geven speciale aandacht aan hooggevoelige leerkrachten.

Opvoedingsondersteuning als een vorm van duurzaam ondernemen

Leren overleven en dit vanuit verschillende perspectieven (kind, ouder, leerkracht, professioneel). Het vormt de missie en bescheiden uitdaging van de survivalacademie. We willen hulpmiddelen en handvatten aanreiken om jullie in jullie opdracht te versterken. Geen grootste theorieën, wel een praktisch aanbod. We proberen het luchtig te houden voor een breed publiek. Soms met wat humor en een portie creativiteit. We zouden graag de Jeroen Meus zijn van de opvoedingsondersteuning: laagdrempelig en hapklaar. Voor opvoeding bestaan helaas geen hap- en pasklare recepten….

Met een goed kookboek ben je daarom ook nog geen perfecte kok. Ook bij opvoeding is je persoon het belangrijkste werkinstrument. Ook daarom dat we sterk accent leggen op de zelfzorg van de opvoedende persoon, de ouder, de leerkracht,...  Je kan maar voor een kind zorgen als je eerst goed voor jezelf zorgt. We voorzien daarom ook een aanbod rond stresshantering en burn-out.

Een oud chinees spreekwoord zegt: geef een mens een vis en je voedt hem voor een dag, leer hem vissen en je geeft hem voedsel voor zijn hele leven. We kijken naar opvoedingsondersteuning als een investering, een vorm van duurzaam ondernemen. Een probleem in de ontwikkeling of de opvoeding wordt niet opgelost met het kind louter naar een therapeut te sturen.  Hulpverleners, ouders en leerkrachten hebben een belangrijke verantwoordelijkheid. Ze verdienen naast het nodige respect, een flinke portie ondersteuning.